วัยรุ่น กับ การมีเพศสัมพันธ์

ศาสตราจารย์แพทย์หญิงนงพงา ลิ้มสุวรรณ



เพศสัมพันธ์ เพศสัมพันธ์ เพศสัมพันธ์ เป็นคำที่ต่างเพศต่างวัยต่างสถานการณ์ ฟังแล้วรู้สึกไปได้หลายแบบหลายอย่างจนแทบไม่น่าเชื่อ ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องธรรมชาติของคนเรา เป็นเรื่องที่คู่กับคนมาตั้งแต่มีคนเกิดขึ้นในโลกนี้คู่แรก จนขณะนี้คนก็สืบพันธุ์แพร่ขยาย จนพลเมืองโลกมีประมาณ ๖ พันล้านแล้ว ทำไมเพศสัมพันธ์จึงยังเป็นอะไรที่ไม่เข้าที่เข้าทาง หรือทำไมคนทั้งโลกจำนวนไม่น้อยเลยยังไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ให้เกิดปัญหากับตัวเอง ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน เป็นทุกข์ใจทุกข์กาย หรือเหตุใดคนจำนวนหนึ่งยังคงมีเพศสัมพันธ์อย่างไม่เหมาะสม คือไม่เพียงแต่จะทำความเดือดร้อนใจและกายอย่างแสนสาหัส เหมือนแต่โบราณมาเท่านั้น เพศสัมพันธ์ในปัจจุบันยังอาจนำไปสู่ความตายได้ เช่น ตายจากโรคเอดส์ ตายจากการฆ่ากันด้วยความแค้น ความหึงหวง ความตาย ! ใครๆ ก็กลัว ใครๆ ก็ไม่อยากตาย ทุกคนจึงน่าจะหันมาสนใจเรื่องเพศสัมพันธ์ให้มากจะได้ไม่เดือดร้อน จะได้ไม่ต้องตายโดยไม่จำเป็น เพราะทุกชีวิตที่เกิดมาแล้วกว่าจะฝ่าฟันชีวิตจนโตพอที่จะมีเพศสัมพันธ์ได้ก็นับว่าเป็นชีวิตที่แสนจะมีค่า เราจึงต้องทะนุถนอมชีวิตและจิตใจของเราเอง เพื่อตัวเรา เพื่อคนที่เรารัก และเพื่อคนที่รักเราด้วยจึงน่าจะเป็นสิ่งที่ดีงามและสบายใจ ด้วยกันทั้งหมด

ผู้เขียนเป็นจิตแพทย์จึงมีโอกาสพบเห็นวัยรุ่นที่เดือนร้อนจากเรื่องเพศสัมพันธ์มาเล่าให้ฟัง เช่น

วัยรุ่นหญิงคนหนึ่ง ซึ่งเรียนอยู่ ปวช. ปีสุดท้ายได้กินยาจำนวนมากเพื่อฆ่าตัวตายหนีปัญหาชีวิตเพราะเครียดจัด และมองไม่เห็นทางออกอย่างอื่น คงโชคดีสักนิดที่วิธี ฆ่าตัวตายไม่รุนแรง แพทย์จึงช่วยชีวิตไว้ได้เพราะยาที่กินบังเอิญสามารถแก้ฤทธิ์ได้ แต่ยาบางชนิดที่กินโดยผู้พยายามฆ่าตัวตายบางคนแพทย์จะช่วยไม่ได้ ผู้เขียนจึงถูกตามเพื่อช่วยแก้ปัญหาของเด็กสาวผู้นี้ ไม่เช่นนั้นถ้าแพทย์ปล่อยให้เธอกลับบ้านทั้งๆ ที่ยังแบกปัญหาอยู่ เด็กสาวผู้นี้อาจกลับไปฆ่าตัวตายซ้ำอีกได้

จากการสัมภาษณ์พูดคุยพบว่า วัยรุ่นผู้นี้ท้องถึง ๖ เดือนกว่าแล้ว แฟนหนุ่มซึ่งเป็นนักเรียนเช่นกันไม่ยอมรับรู้ใดๆ ทั้งสิ้น ทำตัวหายหน้าหายตาไปเลย หลบเลี่ยงไม่ยอม มาพบเจอทั้งสิ้น ฝ่ายหญิงก็พยายามหาทางออกโดยบุกบั่นไปถึงบ้านพ่อแม่ของแฟน หวังพึ่งผู้ใหญ่ให้ช่วยแก้ปัญหา แต่เธอกลับได้รับความช้ำใจยิ่งนัก เพราะพ่อแม่แฟน กลับบอกว่าจะมั่นใจได้อย่างไรว่าเธอท้องกับลูกชายของเขา เธออาจไปท้องกับใครมาก็ได้แล้วจะมาให้ลูกชายเขารับเป็นพ่อ เธอจึงเสียใจมากที่ถูกดูถูกเหยียดหยาม ในที่สุดท้องก็โตขึ้นทุกวันไม่สามารถจะปิดบังได้อีกต่อไป จึงตัดสินใจนำเรื่องไปปรึกษาพ่อแม่ตัวเอง .

พ่อแม่ของเธอก็เช่นกันไม่เป็นที่พึ่งได้กลับด่าว่าลูกสาวตัวเองมากมาย เช่น แม่ว่าส่งให้เรียนหนังสือ ทำไมใจง่ายไปเที่ยวนอนกับผู้ชายจนท้อง ไม่รักดี ใจง่าย โง่ ปล่อยให้ผู้ชายหลอก “ฟัน” เล่นๆ แล้วสลัดทิ้งแบบไม่ใยดี แบบไม่มีค่าอะไรเลย พร้อมบอกว่าพ่อแม่ไม่รู้จะแก้ปัญหาให้อย่างไร ผูกเองก็แก้เอง ถ้าปล่อยให้ท้องก็ไม่ต้องเรียนหนังสือต่อแล้ว พ่อแม่จะไม่ส่งเรียนต่อ ถ้าจะเรียนต่อต้องไม่ท้อง พ่อแม่เองก็ฐานะไม่ดีมาก เงินทองก็มีจำกัด ถ้าปล่อยให้ท้องต่อก็ไม่มีปัญญาจะเลี้ยงหลานให้ คือไม่ต้องการ เด็กในท้องอย่างแน่นอน

วัยรุ่นสาวผู้นี้อายุยังไม่ครบยี่สิบปี ยังมีความอ่อนต่อโลกมากนัก เมื่อพบความเครียด ความทุกข์ ปัญหาหนักขนาดนี้ หันหน้าไปไหนก็ไม่มีใครช่วย แม้กระทั่งพ่อแม่ตัวเองก็ไม่ช่วย จึงรู้สึกสับสน เสียใจ ผิดหวังซ้ำซ้อน ไม่มีทางออกจึงคิดจบปัญหาด้วยความตายนั่นเอง เพราะจะไปทำแท้งก็ไม่มีเงินพอ อีกทั้งท้องก็มีอายุมากเกินกว่า จะทำแท้งได้แล้ว อันตรายเกินไป

จิตแพทย์ฟังแล้วสามารถเข้าใจถึงความกดดันที่เด็กสาววัยรุ่นผู้นี้ได้รับ จึงคิดปรึกษาหาทางออกด้วยกันว่าเธอไม่จำเป็นต้องทำลายชีวิตตัวเองและลูกเพื่อแก้ปัญหา เพราะมีมูลนิธิที่สังคมได้ตั้งขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือเรื่องแบบนี้โดยเฉพาะ เธอสามารถไปอาศัยอยู่ที่นั่นจนกระทั่งคลอดลูก แล้วทางมูลนิธิจะรับเลี้ยงลูกให้จนกระทั่งสามารถหาพ่อแม่ที่จะมารับไปเป็นลูกบุญธรรมต่อไป ส่วนตัวแม่เองหลังคลอดพักฟื้นแล้วก็สามารถกลับไปเรียนต่อ จนจบได้ เรื่องจึงลงเอยได้ด้วยดีพอประมาณ แต่วัยรุ่นทุกคนที่มีเพศสัมพันธ์แบบไม่เหมาะสม อาจประสบชะตากรรมร้ายแรงกว่าคนนี้ เช่น พอพบว่าท้องก็ไปพยายามทำแท้งกับหมอเถื่อน ซึ่งมีโอกาสจะติดเชื้อโรคแล้วตายจากการติดเชื้อ ซึ่งพบอยู่เป็นประจำเพราะหมอเถื่อน เขาทำไม่ถูกต้องเครื่องมือก็สกปรก บางครั้งก็ทำมดลูกทะลุก็มี น่ากลัวจริงๆ

วัยรุ่นตัวอย่างที่หมอเล่าให้ฟังนี้ ไม่ใช่จะพ้นปัญหาไปอย่างไม่เหลืออะไรติดค้างในใจ เพราะลึกๆ เขาอาจรู้สึกบาปที่ได้ทอดทิ้งลูกตัวเองไป อาจรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่ดี ฉะนั้นในอนาคตถ้าชีวิตต้องเผชิญอะไรไม่ดี เธออาจคิดผูกโยงมากับเรื่องที่เกิดขึ้นได้ว่า เพราะเธอทำบาปไว้จึงต้องประสบชะตากรรมไม่ดี คิดในทำนองกรรมตามสนอง แม้ในการให้คำปรึกษา จิตแพทย์จะพยายามให้ความคิดเหล่านี้ไม่ตกค้างต่อไป เช่น พูดว่า ความผิดพลาดของชีวิตย่อมเกิดขึ้นได้ และการแก้ปัญหานั้นก็ดีที่สุดสำหรับทุกคน ที่เกี่ยวข้องแล้ว ลูกที่มีคนรับไปเลี้ยง เขาก็จะมีชีวิตที่ดีกว่า เพราะเราไม่พร้อมจะเลี้ยงเขา และเขาไม่เป็นที่ยอมรับของปู่ย่าตายายและพ่อของตัวเอง จึงน่าจะปล่อยเขาไปมีชีวิตที่ดีกว่ากับคนที่พร้อมกว่า กับคนที่ยอมรับเขาและรักเขา แม่ที่ยกลูกให้คนอื่นมักจะยังมี ความทรงจำเรื่องนี้อยู่ ทำอย่างไรก็ไม่สามารถจะลืมเรื่องราวเหมือนกับมันไม่เคย เกิดขึ้นได้ แต่จะทำใจได้แค่ไหนนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคืออย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจะดีกว่ามาก จะได้ไม่มีตราบาปในใจไปตลอดชีวิต

เรื่องวัยรุ่นสาวท้องไม่มีพ่อ ท้องตอนเป็นนักเรียน หรือท้องโดยยังไม่ได้แต่งงาน ไม่ใช่เรื่องใหม่ มันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าตั้งแต่หมอจำความได้ จนบัดนี้ทำงานมาหลายสิบปี เรื่องแบบนี้ก็ยังเกิดขึ้นตลอดเวลาในสังคม เกิดขึ้นจนพ่อแม่กลัว พ่อแม่บางคนกลัวมากไปพลอยทำให้ลูกสาวเดือดร้อน ขาดโอกาสในชีวิตไปเลยก็มี เช่น

ญาติรุ่นพี่ของหมอคนหนึ่งอยู่ต่างจังหวัดซึ่งเป็นคนหัวดีเรียนเก่ง แต่พ่อแม่ไม่ยอมให้มาเรียนต่อกรุงเทพฯ ด้วยกลัวลูกสาวจะมาเสียคนเพราะห่างไกลพ่อแม่ เนื่องจาก ลูกสาวข้างบ้านมาเรียนที่กรุงเทพฯ แล้วก็มาท้องตอนเป็นนักเรียนนี่แหละที่ทำให้เขากลัว ญาติผู้นี้ของหมอเลยหมดโอกาสที่จะได้รับการศึกษาที่ดีเท่าที่ควร ต้องใช้ชีวิตแบบหญิงชาวบ้านที่จบประถม ๔ คือต่อมาก็แต่งงานมีลูกเลี้ยงลูกไป ทำงานบ้านไป ชีวิตของเขาต้องขึ้นอยู่กับสามีและลูก ถ้าสามีและลูกดีชีวิตก็ดีไม่มีปัญหา ถ้าเจอสามีและลูกไม่ดีก็ต้องช้ำใจ ไม่มีทางเลือกอื่นเหลือไว้ให้มากนัก

คำถามจึงมีอยู่ว่า ทำไมเรื่องแบบนี้จึงเกิดแล้วเกิดอีก ป้องกันไม่ได้เลยหรือ เรื่องเพศเป็นเรื่องไม่ดีหรือ ไม่ใช่แน่ เรื่องเพศสัมพันธ์ก็เหมือนดาบสองคม ใช้เป็นจะดี ให้ความสุข ใช้ไม่เป็นจะเป็นทุกข์เหมือนโดนมีดบาด ดังนั้นเรื่องนี้คงเกิดจากความไม่เข้าใจ ความไม่รู้ การรู้ไม่เท่าทันโลกของทั้งวัยรุ่นชายและหญิง เพราะสังคมของเราไม่มีการเรียนรู้เรื่องเพศให้เป็นกิจจะลักษณะ ไม่มีการให้เพศศึกษาที่ถูกต้อง ให้เด็กโตขึ้นมาไปเรียนรู้เอาเองตามยถากรรม ผิดๆ ถูกๆ ตามเรื่องตามราว จึงเกิดเรื่องได้บ่อยๆ วัยรุ่นที่อยู่ห่างไกลสายตาพ่อแม่จึงมีโอกาสผิดพลาดสูงกว่าวัยรุ่นที่พ่อแม่คอยดูแลใกล้ชิด ซึ่งก็อาจใกล้ชิด จนวัยรุ่นอึดอัดจนอกจะแตกได้เช่นกัน

การให้ความรู้กับลูกเรื่องเพศจึงเป็นเรื่องสำคัญ ควรให้ตั้งแต่เด็กเลย (ขอเชิญผู้สนใจหาอ่านได้จากหนังสือของหมอชื่อ “เลี้ยงลูกถูกวิธีชีวีเป็นสุข” ในบท สอนลูกเรื่องเพศ) แต่ในที่นี้จะพูดเฉพาะในวัยรุ่น

ความต้องการทางเพศในวัยรุ่นนั้นมีมาก ทั้งนี้เป็นธรรมชาติของคนที่เป็นไปตามวัย โดยเฉพาะในวัยรุ่นชายจะเห็นได้อย่างชัดเจน จะเป็นช่วงที่มีความต้องการทางเพศสูงสุด ระหว่างแถวๆ อายุประมาณ ๑๖–๑๗ ปีเลยทีเดียว วัยรุ่นหญิงก็มีความต้องการเช่นกัน เช่น ถ้าดูภาพยนต์ อ่านหนังสือที่พรรณาบทพรอดรักหรือการร่วมเพศหรือดูภาพโป๊ จะเกิดอารมณ์ทางเพศมากได้อย่างรวดเร็วรุนแรง วัยรุ่นที่มีความรู้จะสามารถปลดปล่อยอารมณ์หรือสนองความต้องการเหล่านี้ได้อย่างถูกวิธี เช่น การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง แต่ถ้าความต้องการไม่รุนแรงอาจทดแทนด้วยวิธีอื่นๆ เช่น เล่นกีฬา มีกิจกรรมอื่นๆ ได้ คนที่ไม่รู้อาจกลัวด้วยว่าการสำเร็จความใคร่จะเป็นอันตราย หรือคิดว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดี ปัจจุบันเป็นที่ยอมรับในวงการแพทย์มานานว่าเป็นเรื่องปกติ ใช้ได้ทั้งหญิงชาย แม้คนที่เป็นสามีภรรยากันแล้ว บางครั้งคู่ของตนไม่สามารถตอบสนองทางเพศได้ตามต้องการก็ยังสามารถสำเร็จความใคร่ได้ทั้งสามีและภรรยา เช่น เวลาความต้องการไม่ตรงกัน หรือสามีป่วย ภรรยาป่วย เป็นต้น มีข้อท้วงนิดหน่อยเกี่ยวกับการสำเร็จความใคร่ คือ ขอเพียงอย่าหมกมุ่นและกระทำบ่อยจนร่างกายอ่อนเพลีย เช่น กระทำวันละหลายๆ ครั้ง หรือเป็นสิบๆ ครั้งต่อวัน

คำถามต่อไปคือถามว่าถ้ามีแฟนแล้ว ต่างคนต่างมีความต้องการทางเพศขึ้น มีเพศสัมพันธ์จริงๆ เลยไม่ดีกว่าหรือ เป็นที่ถกเถียงกันมากในเรื่องนี้ บ้างว่าไม่เห็นเป็นอะไร ชาติตะวันตกเขาก็ทำกันมาก พ่อแม่ของเขาก็ยอมรับได้ เราจะเชยไหมถ้าไม่ทำ วัยรุ่นหญิงบางคนก็คิดว่าแฟนจะเลิก ถ้าไม่ยอมให้แฟนมีเพศสัมพันธ์ด้วยเมื่อเขาต้องการ คนอีกฝ่ายหนึ่ง โดยเฉพาะพ่อแม่คนไทยจะไม่เห็นด้วยกับการมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน เพราะถือว่า เพศสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมชาติก็จริงแต่ไม่ใช่อยากเมื่อใดก็เมื่อนั้น บอกว่าคนที่เจริญแล้ว ต้องมีวัฒนธรรมประเพณีด้วย เหมือนการกินการอยู่ ไม่ใช่มูมมาม ต้องมีมารยาทกาละเทศะด้วย เหมือนกับการขับถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะเป็นธรรมชาติก็จริง แต่ไม่ใช่ปวดเมื่อไหร่ก็ถ่ายออกมาเหมือนช้างม้าวัวควาย ต้องไปถ่ายในที่ที่จัดไว้อย่างเหมาะสม ฉะนั้นเรื่องนี้จึงเถียงกันได้ตลอดไป มีเหตุผลด้วยกันของทั้ง ๒ ฝ่าย

หมอขอเสนอแนะสำหรับวัยรุ่น ดังนี้ คือ ถ้าจะมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน ต้องยึดหลัก ๒ ประการนี้

๑.) มีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัยและรับผิดชอบ คือทั้งวัยรุ่นหญิงและชายต้อง ไม่ติดโรคจากกันและกัน ถ้าเป็นวัยรุ่นหญิงจะต้องไม่ให้ตัวเองท้อง วัยรุ่นชายต้องไม่ทำให้แฟนท้อง เพราะต่างยังไม่สามารถรับผิดชอบชีวิตเด็กที่จะเกิดมาใหม่ได้ ไม่เป็นการยุติธรรมเลย สำหรับลูกที่จะเกิดมา หรือถ้าพูดแบบไทยๆ น่าจะเป็นบาปที่มีลูกแล้วไม่สามารถเลี้ยงดูเขาและให้โอกาสที่ดีกับชีวิตของเขา ฉะนั้นต้องใส่ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่จะมีเพศสัมพันธ์ หรือที่เรียกว่า “ถุงยางร้อยเปอร์เซ็นต์”

๒.) ต้องถามใจตัวเองก่อน ว่าจะเกิดความขัดแย้งไม่สบายใจเกิดขึ้นตามมา ภายหลังหรือไม่ เช่น รู้อยู่ว่าพ่อแม่ไม่ยอมรับค่านิยมแบบนี้แน่ๆ และตัวเองที่จริงแล้วลึกๆ ก็ไม่ยอมรับ ถ้าทำไปแล้วต่อมา จะรู้สึกตัวเองด้อยคุณค่าลงหรือจะรู้สึกว่าตัวเอง ถูกหลอกใช้หรือไม่ โดยเฉพาะวัยรุ่นหญิงต้องคิดให้ดี เพราะโดยธรรมชาติอาจมีข้อเสียเปรียบทางสรีระร่างกายเมื่อเทียบกับวัยรุ่นชาย เพราะการมีเพศสัมพันธ์ใหม่ๆ ครั้งแรกๆ ฝ่ายหญิงส่วนใหญ่มักไม่มีความสุขจากเพศสัมพันธ์ อาจมีความเจ็บปวดด้วยซ้ำไปถ้าคู่ของตัวกระทำ รุนแรงไม่อ่อนโยนหรือไม่เข้าใจธรรมชาติของเพศหญิง แต่วัยรุ่นชายอาจได้เปรียบเพราะมีความสุขจากการร่วมเพศได้ง่ายกว่า และวัยรุ่นชายส่วนใหญ่น่าจะไม่เข้าใจลึกซึ้งถึงธรรมชาติของเพศหญิงเพราะตัวเองก็อายุน้อย ประสบการณ์ชีวิตยังน้อยเช่นกัน ฉะนั้นวัยรุ่นชายจำนวนหนึ่งจึงอาจกระทำไปตามแรงกดดันต้องการทางเพศเท่านั้น อาจไม่ได้มาคำนึงถึง ฝ่ายหญิงว่าจะรู้สึกอย่างไรก็ได้ เพราะถ้าเจอวัยรุ่นชายประเภทนี้ วัยรุ่นหญิงก็กลายเป็นเพียงอุปกรณ์ทางเพศ เท่านั้น คือฝ่ายชายมาใช้ร่างกายฝ่ายหญิงปลดปล่อยความใคร่เท่านั้นเอง ผู้ใหญ่โบราณจึงพูดว่า “มีลูกสาวนั้นเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน” เข้าใจว่าคงกลัวผู้ชาย มาปลดทุกข์แล้วก็ไปนั่นเอง ฉะนั้นวัยรุ่นชายเองขอให้เข้าใจและเห็นใจข้อเสียเปรียบของ ผู้หญิงด้วย ควรมีความเป็นสุภาพบุรุษกับเพศหญิงให้มาก ไม่ควรมุ่งจะมีเพศสัมพันธ์กับเพื่อนหญิงหรือแฟนตัวเองโดยไม่มีความจริงใจให้หรือไม่ได้มีความรักให้กับเธอ สุภาพบุรุษควรให้เกียรติผู้หญิงแบบผู้เจริญแล้ว

อีกข้อสังเกตหนึ่งที่พบคือวัยรุ่นหญิงที่มีความว้าเหว่ทางจิตใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ซึ่งอาจจะเกิดจากขาดความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่ หรืออยู่ห่างไกลพ่อแม่แล้วเกิดความเหงา วัยรุ่นหญิงกลุ่มนี้ถ้าบังเอิญมีแฟนมักต้องการความรักความอบอุ่นจากแฟนมาทดแทน ดังนั้นจึงอาจยอมให้แฟนมีเพศสัมพันธ์ด้วยเพื่อแลกกับการที่แฟนให้ความใกล้ชิดและเอาใจ ซึ่งทำให้วัยรุ่นหญิงเข้าใจผิดว่านั่นแหละคือความรักที่ถาวรที่ตนโหยหาก็ได้

ในความเป็นจริงที่สำคัญที่สุดอีกเรื่องหนึ่งที่น่านำมาคิดตัดสินใจในการมีเพศสัมพันธ์คือ เรื่องความรัก เพศสัมพันธ์ควรจะเป็นการแสดงออกซึ่งความรู้สึกรักกันระหว่างหญิงชายที่พิเศษมากๆ วัยรุ่นคนใดที่คิดว่าเพศสัมพันธ์นั้นเป็นการแสดงออกที่พิเศษสุดสำหรับคนที่เขารักและคนที่รักเขา วัยรุ่นคนนั้นจะไม่มีเพศสัมพันธ์แบบสำส่อนไม่เลือก เพราะเขาจะต้องการถนอมการแสดงออกนี้ไว้สำหรับคนที่รักเขาและคนที่เขารักเท่านั้น

คิดว่าหมอได้ให้แนวทางเรื่องเพศสัมพันธ์สำหรับวัยรุ่นมาพอประมาณแล้ว หวังว่าจะเป็นประโยชน์และป้องกันปัญหาชีวิตจากเรื่องเพศสัมพันธ์ได้อย่างแน่นอนค่ะ


หาอ่านได้ที่   citydd.net