ถ้าเปรียบชีวิตกับเงินทุนคงทำให้เรามองเห็นภาพความจริงได้ชัดเจนขึ้น
สมมุติว่าเรามีเงินก้อนใหญ่อยู่ในมือ และเงินนั้นคือต้นทุนทางธุรกิจ
แต่เพราะความเสียดายเพราะความกลัว ว่าถ้าเอาเงินนั้นไปต่อยอด แล้วมีอะไรผิดพลาด
เงินก้อนนั้นก็จะไม่อยู่กับเราอีกแล้วก็เฝ้าเก็บกอดเงินก้อนนั้นไว้โดยไม่แตะต้อง
ในความรู้สึกเราอาจจะคิดว่าการเก็บเงินไว้เฉยๆ น่าจะปลอดภัยกว่า...
ทั้งๆ มีความจริงที่เราไม่อาจคาดคิดก็คือ
วันเวลาผ่านไปนับวันค่าของมันยิ่งลดน้อยลงไป
แต่ถ้าเอาไปต่อยอดด้วยวิธีที่ชาญฉลาด เงินนั้นก็จะพอกพูนเพิ่มขึ้น
คนทุกคนเกิดมาบนโลกนี้ ล้วนมีต้นทุนพกมาเท่ากันเพียงแต่มันไม่ใช่ตัวเงิน
ต้นทุนนั้นก็คือการได้เกิด ได้เติบโต ได้มีชีวิต
และมีลมหายใจไปตามทิศทางของตนเอง
การเก็บชีวิตไว้ในที่ที่ปลอดภัย
และเดินไปในทิศทางที่ถูกกำหนดไว้ด้วยความรัก
แม้ว่าสิ่งนั้นจะทำให้เรามีชีวิตที่สวยงาม
แต่โลกนี้ไม่ได้สวยงานไปหมดทุกแง่มุม
การที่ชีวิตจะแข็งแรงได้นั้นก็มีอยู่วิธีเดียว
นั่นก็คือการได้ใช้มันอย่างเหมาะสมตามวันเวลา
ให้ตัวเองได้ออกไปผจญภัยบ้างเพื่อสร้างภูมิต้านทานให้ชีวิต
ต่อไปในวันข้างหน้าเราจะได้มีเรื่องราวดีๆเก็บไว้ต่อทุนให้ตัวเอง
