ชายแก่เลยวัย 70 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม
หลังจากแต่งงานย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี

ชายแก่ : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก ? พ่อเห็นลาง ๆ

แจ๊ค : อ๋อ วัวหน่ะพ่อ

เวลาผ่านไป 2-3 นาที

ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?

แจ๊ค : วัวตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย

ผ่านไปอีก 2-3 นาที

ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก ?

แจ๊ค : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว !! วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ

เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที

ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?

แจ๊ค : (เริ่มทนไม่ไหว) เอ๊ะ !! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่ได้
ผมจะบอกครั้งสุดท้าย
แล้วนะว่า วัว...!!

ผ่านไปอีก 2-3 นาที

ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก ?

แจ๊ค : โอ๊ย !!! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว

แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น
ได้เวลาอาหารค่ำ
เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง ณ ที่นั่น
เขาได้พบชายแก่ นั่งเหม่อลอย
ข้าง ๆ มีไดอารี่เก่า ๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ

แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...ครั้งหนึ่งเมื่อ 40 กว่าปีก่อนมาแล้ว
เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากที่สุด
เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง
เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว
เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา...

แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก เราตอบ เวลาผ่านไป อีกไม่ถึงนาที
แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก
เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง
...เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิม ๆ เหล่านั้น
เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย...

แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน
หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม
แจ๊คเป็นฝ่ายตอบ... เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเสียงดังใส่เรา
หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป...

เมื่ออ่าบจบ.. แจ๊ค.. รู้สึกผิดขึ้นมาอย่างจับใจ พ่อเลี้ยงเขามาอย่างดี
แต่วันนี้สิ่งที่เขาทำให้ท่านคือ การตวาดเสียงดัง.. ไม่พูดด้วย.. แล้วก็เดินหนีไป...
เขาตระหนักว่า เขาได้ทำสิ่งที่ผิดพลาด ซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัวเลย…

…. แล้วคุณล่ะ ….
วันนี้คุณได้ทำอะไรดี ๆ ให้ท่าน….เหล่านั้นหรือยัง ?...

ป.ล. หากคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์
โปรดอย่าเก็บไว้คนเดียว...อย่าลืมส่งต่อให้เพื่อน ๆ ของคุณได้อ่านกัน..
หรือ มาอ่านที่ … http://www.citydd.net


…..เพื่อสิ่งดี ๆ จะได้เกิดขึ้นในสังคมต่อไป….